مطالعه تاثیر سمی دزهای حاد و مزمن علف کش پاراکوات بر بافت سیستم لنفاوی و سیستم ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان

پاراکوات یک علف کش غیر انتخابی و تماسی است که در فتوسنتز اخلال ایجاد می نماید این علف کش می تواند در اثر آب شویی از مزارع کشاورزی به محل آبزیان وارد شود و بر آنها اثر بگذارد. برای مطالعه اثر سمی حاد و مزمن پاراکوات بر بافت سیستم لنفاوی و سیستم ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان تعداد 600 قطعه ماهی با میانگین وزنی 2/0 ± 5/8 گرم از یکی از مزارع پرورش ماهی اورمیه خریداری و به پژوشکده آرتمیا و جانوران آبزی دانشگاه اورمیه منتقل شد. ابتدا ماهیان به مدت 10 روز با شرایط آزمایشگاه سازگاری یافتند سپس ماهیان جهت مطالعه حاد به چهار گروه با دو تکرار تقسیم شدند تیمار 1 بعنوان شاهد در نظر گرفته شد و تیمارهای 2، 3و4 به ترتیب با غلظت های 54، 90 و150 میلی گرم در هر لیتر آب پاراکوات به مدت 96 ساعت مواجه شدند و در مرحله دوم مطالعه، اثر مزمن پارکوات بررسی شد برای اینکار ابتدا ماهیان به شش گروه هر کدام با دو تکرار تقسیم شدند، پنج گروه دوزهای متفاوت پارکوات (25/1، 5/2، 5، 10 و 20 میلی گرم در هر لیتر آب) مواجه و یک گروه به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. مطالعه یک ماه ادامه داشت و سپس مواجه با پارکوات در همه گروه ها قطع و مطالعه دو هفته دیگر ادامه پیدا کرد. در طول مطالعه پارامترهای فیزیکوشیمیایی روزانه اندازه گیری شد. پارامترهای ایمنی و خون شناسی در روزهای صفر و4 در مرحله حاد و در روزهای صفر، 15، 30 پس از مواجه با پارکوات و روز 45 (15 روز پس از قطع پارکوات) از مرحله مزمن سنجیده شدند. به همین ترتیب در زمان های فوق مقاطع بافتی طحال و سر کلیه تهیه و بررسی های میکروسکوپیک انجام گرفت. همچنین جهت مطالعه میزان رشد ماهیان در روز صفر و 30 زیست سنجی انجام گرفت. میانگین فعالیت راه جایگزین کمپلمان سرم، فعالیت لیزوزیم سرم، ایمنوگلبولین تام سرم،برخی پارامترهای خون شناسی و رشد کاهش معنی داری نسبت به تیمار شاهد نشان داد و همچنین این علف کش اثر سوء بر بافت طحال و سر کلیه ماهی قزل آلای رنگین کمان گذاشت.